O szkole

           Pierwsza Szkoła Parafialna W Nozdrzcu powstała w 1860 r. Pierwsze wzmianki o szkole parafialnej w Nozdrzcu pochodzą z kroniki szkoły, gdzie zapisano pod datą 22 czerwca 1860 roku, że: "za wpływów Wielmożnego Księdza Plebana Władysława Dimmla, natenczas byłego w Nozdrzcu z nakazu  C.K. Urzędu powiatowego w Dubiecku, gminy Nozdrzec i Wara wprowadzenie szkoły parafialnej postanowiły, a Wysokie C.K. Namiestnictwo dekretem z dnia 22 czerwca 1860 roku istnienie szkoły parafialnej w Nozdrzcu zatwierdziło". Dalej czytamy, iż Ludwik Skrzyński ówczesny właściciel dóbr Nozdrzca z gruntu dworskiego oddał "jeden morg pola ornego" a z lasów Nozdrzeckich bezpłatnie wydać kazał "materyał składający się z miękkiego drzewa" do wybudowania budynku szkolnego, "który to budynek na podmurowanym kamieniu stoi frontem do wschodu obrócony, gontym pokryty  jest, z kominem na dach wyprowadzonym." W budynku miały być dwa pomieszczenia dla uczącej się młodzieży i pomieszkanie dla nauczyciela, kuchnia i spiżarka. Do utrzymywania szkoły zobowiązane były Nozdrzec i Wara "płacić rocznie z kasy gminnej Nozdrzeckiej za udzielanie nauki i zorganizować sprzęty szkolne".

         Pierwszymi nauczycielami byli organiści Hieronim Rostkowski, Jan Kaliszowski i St.Wesołowski a następnymi Jan Ziółkowski i Józef Bober. Kolejne wzmianki informują, że przed wojną szkoła mieściła się w budynku s. Dominikanek w wynajętych 2 salach. Nauczały siostry i jeden nauczyciel. Ludwik Skrzyński zobowiązał się dopłacać nauczycielowi "polepszenia dotacji" .
Od dnia 1 września 1939 roku do 12 listopada 1939 r. była przerwa w nauce. Siostry Dominikanki uczyły do 1 kwietnia 1940 roku, kiedy to zostały zastąpione przez przydzielonych zarządzeniem Inspektora Szkolnictwa w Sanoku nauczycieli. Byli to Smerdówna Janina, która została kierownikiem szkoły, Szekowa Helena, Kijowski Bronisław. Kiedy w czasie wojny 1940/41 wojsko zajęło szkołę na kwatery, nauka odbywała się w domu gromadzkim w jednej sali
a później wynajęto jedną izbę szkolną u p. Kijowskiego (kowala). Od początku roku szkolnego 1941 po zwolnieniu klas przez wojsko nauka znów odbywała się w budynku s. Dominikanek. Była to szkoła sześcioklasowa.1 października 1943 roku nastąpiła chwilowa reorganizacja szkolnictwa polskiego na szkołę 3-klasową. Przez lato roku 1944 szkoła była zajęta na szpital wojskowy Czerwonej Armii. Kolejnymi kierownikami w szkole byli Chmura Helena, Brzęk Ferdynand.
6 lutego 1945 roku otwarto w szkole kurs wieczorowy dla młodzieży dorosłej z programem pełnej klasy VII. Doszło następnie do zmiany stopnia organizacji szkoły z sześcioklasowej na siedmioklasową szkołę powszechną. Staraniem grona nauczycielskiego urządzono w miejscowym budynku dworskim trzecią salę szkolną, w której zaczęto uczyć od dnia 1 kwietnia 1945 r. Z początkiem roku szkolnego 1945/46 szkoła w Nozdrzcu została znów podniesiona organizacyjnie do wyższego stopnia pełnej siedmioklasowej szkoły zbiorczej, gdzie do klas VI i VII uczęszczali uczniowie z sąsiednich wsi: Wary, Siedlisk i Hłudna.

         Wyremontowano i wybielono kolejne klasy szkolne w budynku dworskim, którego połowę  Powiatowa Rada Narodowa oddała tut. szkole w używalność dzierżawną. Nauka odbywała się w sześciu klasach. Kiedy w październiku spłonęło 5 polskich wsi za Sanem, do szkoły w Nozdrzcu doszły dzieci z Dylągowej i Dabrówki. 1 września 1945 roku kierownikiem szkoły został Bronisław Kijowski. Przez kolejne lata remontowano pozostałe sale i zamieniano na klasy. 
W budynku dworskim przekształconym na szkołę nauczano do 1994 roku. 1 września 1994 roku oddano w Nozdrzcu do użytku nowo wybudowaną szkołę: nowoczesną i w pełni wyposażoną w sprzęt i pomoce dydaktyczne. Jakie były etapy powstawania nowej szkoły? Otóż 4 lipca 1982 roku na zebraniu Komitetu Rodzicielskiego powołany został 9-cioosobowy Komitet Budowy Szkoły. Sprawa budowy szkoły w Nozdrzcu omawiana była także na zebraniu wiejskim mieszkańców wsi Nozdrzec. Dyskutowano sprawę wykupu działek pod budowę szkoły jak również problem pozyskania środków finansowych niezbędnych przy takim przedsięwzięciu. Mieszkańcy deklarowali pomoc przy wielu pracach ziemnych i przygotowawczych, jak karczowanie drzew, czy rozbiórka starych zabudowań. Oprócz tego mieszkańcy Nozdrzca opodatkowali się i wpłacali odpowiednie kwoty na zakup działki. Działania te wspierane były wpłatami różnych przedsiębiorstw. W finale zakupiony został teren po budowę nowej szkoły. Pierwsze prace ruszyły w maju 1992 roku i trwały dwa lata.1 września 1994 r. uczniowie rozpoczęli naukę w nowej pięknej szkole, w jasnych, przestronnych i świetnie wyposażonych klasach. Było to wydarzenie  wielkie od lat oczekiwane przez całą społeczność nozdrzecką.
W niedługim czasie ruszyła budowa sali gimnastycznej, którą do użytku oddano 14 lutego 1997 roku. Było to spełnieniem marzeń dzieci i nauczycieli, móc uczyć się i pracować w warunkach godnych na XXI wiek. 

 Teresa Toczek